przestaniesz ode mnie uciekać. Nie brak ci odwagi. Masz jej więcej niż wszystkie kobiety,

- Jaki George?
- Wspaniała, prawda? - Zachwycony chłopczyk obracał jo - jo w dłoni. - Wujek miał tyle lat co ja, kiedy je dostał. Teraz bardzo się na mnie złości, bo zakradam się do jego pokoju, żebyś się pobawić. Ale inaczej nigdy się nie nauczę.
ślinę. Ten dzieciak go przerażał.
Uniosła nieco głowę.
zgorszeniem. - Nie wychyla nosa poza własną wioskę, nie zna francuskiego, nie nabyła też
- Nie pouczaj mnie. Doskonale wiem, o co tu chodzi. Chcesz, żebym ci pomógł, czy
- Becky, jeżeli twój kuzyn wygra, nie uda nam się go powstrzymać w żaden sposób.
- Jest w porcie. Nasi ludzie cały czas ją obserwują. Pewnie zaraz się z nami połączy.
śmiechu.
Bella odczekała jeszcze chwilę, a kiedy upewniła się, że Edward zbiegł na dół, zamknęła drzwi. Potem uklękła przy łóżku i uniosła do góry brzeg kapy.
- Nie wiem, jak to powiedzieć, ale... nigdy nie leżałam nago w biały dzień.
Alec zdjął frak i zamierzał wrócić do jadalni, lecz Becky go uprzedziła.
Bella próbowała skupić się na raporcie, który Emmett przedstawiał Maloriemu. Od czasu do czasu zabierała głos, by uzupełnić informacje, jednak zaraz potem milkła. Siedzieli w bibliotece, która nieuchronnie kojarzyła jej się z Edwardem. Miał ją tu kiedyś przyprowadzić, ale po drodze
po kilku desperackich próbach udało się jej zdjąć medalion. Zajrzała do pozostałego po nim

– Nie!
niemal niebieska. Ich długie włosy przewiązano czerwoną wstążką. Ta sama wstążka wiązała
po molo, wdychali słony zapach oceanu, wstępowali na drinka do jednego z barów przy
którą szczerze kocha i której ufa.
– Tam, gdzie mieszkaliście. – Z trudem przełknęła ślinę. Słyszała, jak wiatr szumi w
zginie następna osoba.
problemów. Najwyżej pół godziny.
sufitem dostrzegł dowody bytności nietoperzy. Między deskami dostrzegł zardzewiałe rury i
kafejce. Ostatnie zdjęcie zrobiono z uhcy, była za szybą. Przed lokalem fotograf uwiecznił
- Tyle się wydarzyło w ciągu jednego tygodnia - drżącym głosem powiedziała Berneda i dotknęła ręki Amandy. - To trochę za wiele. Najpierw Josh, a teraz ty. Przysięgam,
Gdyby zdołała pobiec, wytrącić jej pistolet... ale na to za późno. Nie wątpiła, że
ją na ulicach Venice, brudną i wychudzoną. Od tego czasu minęło już dwadzieścia jeden lat, a
Czy wyrachowana kalkulacja?
słońcu, o bystrych oczach, kryjących się za lustrzanymi okularami. Montoya był od niego
Rozpoznał zniekształconą twarz. Teraz już miał przerażającą pewność, że został skazany